Achraf Hakimi to utalentowany piłkarz pochodzenia marokańskiego, który zasłynął grą w kilku z najbardziej prestiżowych klubów europejskiej piłki nożnej. Pochodzący z Afryki Północnej Hakimi ma misję kwestionowania wyobrażeń i uprzedzeń, które często otaczają arabskie i afrykańskie drużyny na arenie międzynarodowej. Reprezentując reprezentację Maroka, Hakimi jest zdeterminowany, aby poprowadzić swój kraj na nowe wyżyny w świecie piłkarski. Wierzy, że reprezentacja Maroka ma potencjał, aby wywrzeć trwały wpływ i zapisać swoje imię w annałach historii piłki nożnej. Dzięki swoim umiejętnościom, determinacji i niesłabnącemu zaangażowaniu Hakimi toruje drogę do większego uznania i szacunku dla drużyn na kontynencie afrykańskim.
Poza boiskiem Hakimi stał się wzorem do naśladowania dla ambitnych młodych piłkarzy z różnych środowisk. Wykorzystuje swoją platformę, aby inspirować i wzmacniać innych, wysyłając potężny sygnał, że talent i ciężka praca mogą pokonać wszelkie postrzegane ograniczenia i stereotypy. Podważając status quo i burząc uprzedzenia, Hakimi nie tylko robi postępy w swojej karierze, ale także opowiada się za większym włączeniem i reprezentacją w sporcie, który kocha, kontynuując doskonalenie się na najwyższym poziomie europejskiej piłki nożnej, co jest ostatecznym celem Hakimi jest zobaczenie, jak reprezentacja Maroka osiąga nowy poziom sukcesów i zdobywa szacunek i podziw, na jaki słusznie zasługuje. Jego podróż jest świadectwem nieograniczonego potencjału, jaki istnieje w afrykańskich i arabskich społecznościach piłkarskich, a jego niezachwiana determinacja jest inspiracją dla aspirujących sportowców na całym świecie.
4 listopada 1998 r. był radosnym dniem dla rodziny Hakimi, kiedy w Madrycie w Hiszpanii powitali na świecie swojego syna Ashrafa. Para wyemigrowała z Maroka i imię Achraf, co po arabsku oznacza „najszlachetniejszy”, było odpowiednim wyborem dla ich nowonarodzonego syna. Rodzina osiedliła się później na przedmieściach Getafe, gdzie Achraf dorastał wraz ze swoim bratem Nabilem i jego siostra Wada. Młody Ashraf nawiązał bliską i pełną miłości więź ze swoją rodziną, co znajduje odzwierciedlenie w podnoszących na duchu wiadomościach, którymi dzieli się z nimi w mediach społecznościowych do dziś. Od najmłodszych lat Ashraf okazywał naturalne zamiłowanie do sportu, ku wielkiej radości o swojej matce, która miała nadzieję, że osiągnie doskonałe wyniki w lekkoatletyce lub pływaniu.
Prawdziwą pasją Achrafa była jednak piłka nożna i jego rodzina, mimo skromnych środków finansowych, gdzie jego ojciec był handlarzem, a matka gospodynią, zrobiła wszystko, co w jego mocy, aby spełnić jego marzenia o trenowaniu Ashrafa w lokalnym klubie CD Colonia Ofigevi był oczywisty, nawet jeśli czasami odbywało się to kosztem jego studiów. Choć początkowo rodzice byli zaniepokojeni, w końcu zrozumieli i wspierali niezachwiane zaangażowanie syna w sport, który kochał. W 2006 roku 8-letni Achraf dołączył do młodzieżowej akademii słynnego hiszpańskiego klubu Real Madryt, co zapoczątkowało jego znakomitą karierę. sprawi, że stanie się szanowaną postacią w świecie futbolu.
W czerwcu 2016 roku Achraf Hakimi, absolwent La Fábrica, dołączył do rezerwowej drużyny Realu Madryt Castilla. Otrzymał nawet zaproszenie od legendarnego Zinedine'a Zidane'a do dołączenia do kadry seniorów na Międzynarodowy Puchar Mistrzów w Stanach Zjednoczonych, gdzie przez krótki czas wystąpił przeciwko Paris Saint-Germain. Podczas sezonu w Realu Madryt Castilla Achraf wyrobił sobie markę, strzelając pamiętnego gola. Występy Achrafa były szczególnie godne uwagi w meczu z Fuenlabradą oraz w Lidze Młodzieżowej UEFA, a także w finale Pucharu Europy „Hiszpania”. Jego ciężka praca i poświęcenie nie pozostały niezauważone.
19 sierpnia 2017 r. Achraf awansował do pierwszego składu Realu Madryt, gdzie przyjął rolę rezerwowego doświadczonych graczy, takich jak Dani Carvajal i Nacho, ubrany w upragnioną koszulkę z numerem 19. Jego debiut w La Liga był tak samo wielkim sukcesem, jak jego 1 października drużyna odniosła zwycięstwo nad Espanyolem. Nieco ponad dwa miesiące później, 9 grudnia, Achraf trafił do siatki przeciwko Sevilli, przyczyniając się do przekonującego zwycięstwa 5: 0. W kampanii Ligi Mistrzów UEFA 2017/2018 Achraf rozegrał dwa mecze, co pozwoliło Realowi Madryt wygrać. 13. tytuł mistrza Europy. Mimo że nie wziął udziału w finale, Achraf i tak zdobył medal, stając się pierwszym marokańskim zawodnikiem, który zdobył prestiżowe trofeum Ligi Mistrzów.
Na początku 2018 roku ćwierćfinałowy mecz Realu Madryt w Copa del Rey zakończył się porażką z Leganés. Co ciekawe, w meczu nie wziął udziału Cristiano Ronaldo. Ronaldo później publicznie skrytykował występy kolegów z drużyny Kiko Casilli, Achrafa Hakimi i Marcosa Llorente. W lipcu 2018 Achraf dołączył do Borussii Dortmund na wypożyczeniu. Szybko ugruntował swoją pozycję, strzelając gola w meczu Bundesligi przeciwko Norymbergii 27 września. W swoim pierwszym występie w Lidze Mistrzów dla klubu Achraf zapewnił trzy asysty w meczu z Atlético Madryt. W następnym roku, w 2019 roku, Achraf dwukrotnie pokonał bramkarza Slavii Praga, a następnie powtórzył ten wyczyn przeciwko Interowi Mediolan, zmniejszając deficyt 0-2. do zwycięstwa 3:2.
Rok 2020 rozpoczął się od ustanowienia przez Achrafa rekordu prędkości w Bundeslidze, który w meczu z Union Berlin osiągnął zawrotną prędkość 36,5 km/h. W ostatnim meczu sezonu przeciwko Paderborn 07 Achraf uczcił zdobycie gola, odsłaniając koszulkę z napisem „Sprawiedliwość dla George’a Floyda”, będącym mocnym wyrazem solidarności z globalnym ruchem przeciwko niesprawiedliwości rasowej 2 lipca, w trakcie zawodowej podróży Achrafa zabiera go do Interu Mediolan, gdzie podpisze kontrakt do 30 czerwca 2025 roku. Opłata za transfer wynosząca około 40 milionów euro czyni go najdroższym obrońcą w historii historia klubu Przez te osiągnięcia Achraf pozostał ugruntowany i związany ze swoimi korzeniami. Konsekwentnie wykazywał swoje zaangażowanie w wykorzystywanie swojej platformy do wspierania ważnych spraw społecznych, podkreślając swoje silne poczucie człowieczeństwa i odpowiedzialności społecznej. Jego zachowanie na boisku i poza nim przyniosło mu podziw fanów i rówieśników.
Pomimo zainteresowania grą w tak prestiżowym klubie, zawodnik już w 2021 roku przeniósł się do francuskiego PSG. Muzułmanin jako jeden z powodów podał społeczność arabsko-muzułmańską w Paryżu. Transfer opiewa na 60 milionów euro. Kontrakt został podpisany do 2026 roku. Jako członek nowego zespołu Hakimi został mistrzem kraju i zdobywcą Superpucharu Kraju.
Achraf zawsze wyrażał swoją ogromną dumę i radość z reprezentowania reprezentacji Maroka. W seniorskiej drużynie zadebiutował w 2016 roku w towarzyskim meczu z Kanadą. Jego pierwszy gol dla reprezentacji padł we wrześniu 2017 roku, kiedy strzelił gola w meczu eliminacyjnym do Mistrzostw Świata przeciwko Mali. W meczach eliminacyjnych do Pucharu Narodów Afryki Achraf ugruntował swoją pozycję, dwukrotnie trafiając do siatki. Strzelił po golu przeciwko Burundi i Republice Środkowoafrykańskiej, demonstrując swoje znaczenie dla drużyny marokańskiej.
Głęboka więź, która jednoczy Achraf Hakimi do kraju pochodzenia jest wyczuwalne. Noszenie barw marokańskich jest dla niego wielkim źródłem dumy i motywacji, zawsze pokazywał swoje zaangażowanie w sukcesy reprezentacji narodowej. Jego występy nie tylko przyczyniły się do osiągnięć zespołu, ale także wzbudziły poczucie jedności narodowej i dumy wśród marokańskich fanów. Pasja Achrafa do reprezentowania Maroka jest świadectwem jego silnych korzeni i chęci wywarcia pozytywnego wpływu na scenę międzynarodową. Jego wkład w drużynę narodową ugruntował jego status ukochanej postaci marokańskiego futbolu, a jego niezachwiane oddanie barwom swojego kraju jest inspiracją dla aspirujących młodych zawodników.
Pierwsze zdjęcia ukochanej towarzyszki piłkarza zaczęły krążyć po portalach społecznościowych w październiku 2018 roku. Była to hiszpańska aktorka Hiba Abouk, pochodzenia libijsko-tunezyjskiego. Doświadczeni widzowie mogą ją rozpoznać po rolach w serialach La Isla de los Nominados, Cheers i El Príncipe. Fani piłkarza szybko obsypali parę pochwałami i uczuciem. Sam sportowiec nie wahał się dzielić z fanami swoim życiem osobistym, otwarcie wyrażając podziw dla partnerki i wyznając przy każdej okazji swoje uczucia do niej.
W 2019 roku gołąbki przeniosły swój związek na wyższy poziom i oficjalnie zawiązały węzeł pomimo ponad 10-letniej różnicy wieku między nimi. Jeszcze tego samego roku, gdy ogłoszono, że ukochana sportowca spodziewa się dziecka, odpowiedział podnoszącym na duchu gestem: obiecał strzelić gola i zadedykować go swojemu przyszłemu dziecku, otwartość piłkarza na temat życia osobistego i szczere uczucie, jakie darzą dzielenia się historią ze swoją dziewczyną, aktorką, zjednały mu sympatię zwolenników, którzy z ciepłem i entuzjazmem przyjęli historię pary. Ich związek jest świadectwem siły miłości i chęci dzielenia się ze światem osobistą podróżą.
Słynny piłkarz dotrzymał słowa i strzelił dwa gole w meczu ze Slavią Praga w fazie grupowej Ligi Mistrzów. 12 lutego 2020 roku w życiu pary nastąpiła radosna zmiana: powitali na świecie syna Amina. Od tego czasu rodzina powiększyła się wraz z pojawieniem się drugiego dziecka wiosną 2022 r. W wolnym czasie Hakimi (181 cm i 73 kg) lubi podróżować, grać w gry wideo i uprawiać sporty wodne, takie jak pływanie i stand-up wiosłowanie. Fani wiedzą również, że ich idol woli schludną i modną fryzurę niż bardziej efektowny wygląd. Religia odgrywa ważną rolę w życiu sportowca. Jest pobożnym muzułmaninem i przestrzega Ramadanu. Zaangażowanie Hakimiego w swoje rzemiosło, oddanie rosnącej rodzinie i oddanie wierze – wszystko to składa się na wszechstronną osobowość, która zjednała mu sympatię swoich wyznawców. Jego umiejętność równoważenia życia zawodowego i osobistego, przy jednoczesnym zachowaniu pokory i solidnej postawy, wzbudziła podziw na boisku i poza nim.
Achraf Hakimi wziął udział w meczach Mundialu 2022 w Katarze. Został wybrany zawodnikiem meczu w trzecim meczu fazy grupowej, w którym reprezentacja Maroka pokonała Kanadę 2:1. Achraf asystował Youssefowi En-Nesyriemu, zdobywając 7 punktów, reprezentacja Maroka kwalifikuje się do 1986/3 finału. To historyczny wyczyn, bo nie zdarzyło się to od XNUMX roku. W XNUMX/XNUMX finału Marokańczykom udało się pokonać reprezentację Hiszpanii. Mecz zakończył się remisem, wymagającym rzutów karnych. Afrykańska drużyna potrzebowała zaledwie trzech celnych strzałów na bramkę, natomiast hiszpańscy piłkarze nie strzelili ani jednego. Decydującego gola dla Maroka strzelił Achraf Hakimi, który zapewnił swojej drużynie awans do ćwierćfinału. Udział Hakimiego zadecydował o nieoczekiwanym udziale Maroka w Pucharze Świata. Jego umiejętności, opanowanie i zwycięskie występy ugruntowały jego pozycję kluczowej postaci w drużynie narodowej. Duma i radość, jakie jego osiągnięcia przyniosły narodowi marokańskiemu, są namacalne, gdy świętuje historyczne osiągnięcia swojego zespołu na arenie światowej.
